تمنایم چنین باشد:که یک شب مست و بی پروا

 درون کلبه ی تاریک من چون ماه گردون پرتو افشانی

 که تا گردم رها از رنج هستی وز غم دنیا

سراپای وجودم از لهیب آتش وصلت بسوزانی

بدانسان کز لهیبش نعره ها از سینه بر آرم

تمنایم چنین باشد:که یک شب مست و بی پروا

دل پر شور و پر احساس خود از سینه در آرم

سپس آنرا به تو ای نازنین دلدار بسپارم

من تمنا کردم:که تو با من باشی.

تو در پاسخ تمنایم بگفتی:هرگز.

هرگز پاسخی سخت و درشت

و مرا غصه ی این هرگز کشت!!!

نوشته های دیگران ()